Mahdi Akhavan

مهدی اخوان ثالث (۱۲۹۶ – ۱۳۴۵) یکی از برجسته‌ترین شاعران و نویسندگان ایرانی در قرن بیستم بود. او از مؤسسان ادبیات معاصر ایران و بنیانگذاران جنبش شعر نوین فارسی به شمار می‌رود.

او در تهران به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه دانشوران به پایان رساند. سپس به سوی فرانسه رفت و در آنجا در رشته‌های فلسفه و ادبیات تحصیل کرد. با بازگشت به ایران، به طور مداوم در فعالیت های ادبی شرکت کرد و اشعار زیبا و پر معنایی را خلق کرد.

شعرهای او به زبان ساده و قابل فهم برای مردم بود و با شیوه‌ای تازه و نو در حوزه شعر ایرانی به شهرت و محبوبیت بسیاری دست یافت. در آثار او، مسائل مختلف اجتماعی، فلسفی، اخلاقی و روان‌شناسی را مطرح کرده و از شعر به عنوان ابزاری برای تأمل و انعکاس بر روی زندگی و دنیای پیرامون استفاده کرد.

با توجه به نوع شعر او، اخوان ثالث برای بسیاری از شاعران نسل خود و نسل‌های بعدی مانند فروغ فرخزاد و سیمین بهبهانی، الگویی و الهام بخش بوده است. آثار و شعرهای او بسیار زیادی هستند که در این میان می‌توان به “هشت صبح”، “آتش بازی”، “شبی که می‌میرم” و “دریا و گل” اشاره کرد.

مهدی اخوان ثالث به عنوان یکی از بزرگان ادبیات معاصر ایران، مجموعه‌ای از آثار ادبی فراوان به جا گذاشته است. برخی از این آثار عبارتند از:

• “آتش‌بازی”
• “هشت صبح”
• “شبی که می‌میرم”
• “دریا و گل”
• “نگاه”
• “جاده سرد”
• “رمان خودآگاهی”
• “خانه دوم”
• “رمان ماه و مهر”
• “گریه‌های کوچک”
• “اشعار مهدی اخوان ثالث”

آثار اخوان ثالث از جمله پرفروش‌ترین و معروف‌ترین کتاب‌ها و رمان‌های ایرانی به شمار می‌آیند. این آثار عمدتاً در قالب شعر، داستان و رمان به بیان مسایل مختلف اجتماعی، روانشناختی و فلسفی می‌پردازند. در آثار او، عشق، مرگ، زندگی، خدا، جنگ، صلح و بسیاری مسائل دیگر به شکلی شاعرانه، زیبا و پر معنا به تصویر کشیده شده است.

مهدی اخوان ثالث با بیان شعرهایی پر محتوا، شاعرانه و همچنین به شیوه‌ای شاهکاری به بیان مسائل فلسفی، اجتماعی، روان‌شناسی و انسانی می‌پرداخت. او به شیوه‌ای بی‌نظیر از بیان واقعیت‌های زندگی استفاده کرده و با استفاده از بیان شعری مفاهیم پیچیده را به زبانی ساده و دلنشین بیان می‌کرد. این سبک بیانی، مهدی اخوان ثالث را در بین شاعران بزرگ جهانی معاصر، محبوب و مشهور کرده است.

اخوان ثالث در بیشتر آثارش به بررسی و بیان زندگی و مسائل اجتماعی و فلسفی می‌پرداخت. او به نوعی با استفاده از زبان شعر، داستان و رمان، مفاهیم پیچیده و احساسات انسانی را به شیوه‌ای بسیار زیبا و معنی‌دار بیان می‌کرد. به همین دلیل، او را می‌توان یک شاعر بزرگ جهانی با زبانی شاعرانه و نوآور برشمرد.

بیت نمونه از این شاعر برجسته در ادامه اشاره شده است ۱۰

باران اگر خوش آمد بر سر ما، ما به دیدارش باز آمدیم

خاطرات بهاری مرا با خود همراه دار، پاییز در دلم بهاری دارد

نه سوختن آرزویم برایت، نه ماندن به عمر در برابر تو، اما اینکه در کنار تو نباشم، جز مرگ چیزی نیست که مرا بگیرد

گاهی آدمی چیزی را از دست می‌دهد، تا خود را پیدا کند

ای ماه که تو در خود می‌گردی، من در خودم می‌گردم، به کی هستیم؟

آخرین شب این خرابه را به من بسپار، بعد از من، خاموشی مرا به پایین ببر

شب‌ها رفت و همراهش نفسی‌ام برای تو برداشتن، برای من کافی بود تا به تو نفس بکشم

به نام تمامی بومیان، بوسه‌ای بر آسمان این شهر بده

نه تو آبی، نه من، فقط این جهان است که ما را از هم جدا کرد

خورشید اگر شب شود، ما به شعر برآییم، تا به پای آن خورشیدی که شب شده، شعر برآوریم.